La practica del Qi Gong m' es estada recomandada, fa de temps ja, per d' amigas. Me disián que las ajudava a se sentir melhor. Es mai agradiu que lo yoga perque i a pas de pausicions que te tiban los muscles. Lo movement fa pensar a la gym doça qu' es plan per totas la femnas.
A ièu, aquò me disiá pas res. A mon idèa, quand deves anar plan e ben i a ges de rasons d' èsser malauta. Aquò es demonstrat per mon experiéncia de joventa. Soi gaireben pas jamai anada a l' espital. Un bon soldat se lèva e contunha...
Mas un jorn, mon esquina se metèt a me tiralhar: e durèt 7 ans. D' unes pensaràn que fa un cicle que s' es acabat solet.
Ai plan remarcat que a desaparegut dins la mar l' estiu après la separacion del cople... Que ne pensar d' aquò?
Lo còs me parlava e ausissiái pas. N' aviái plen l' esquina de carrejar de causas que me concernissián pas. La vida me correspondiá pas. Era pas la mieuna.
M' èri enganada de camin. Aguèri la capacitat de ne cambiar. De comprene que çò mai important es d' èsser urosa. Pensavi qu' èra una idèa falsa, qu' existissiá pas lo bonur. Que dins la vida i a pas res d' esperar. Lo bonur èra una idèa ninòia, reservada a de somiaires....
Un camin long de tota la vida per la realizar completa.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire