Enfin a l' ostal, tranquilla! fa un pauc mai d' un mes que soi a parlar anglés amb de convidats e de profs per l' escambi escolar. Fa longtemps qu' aviái pas parlat anglés en defòra de l' escòla.
M' a fach pensar que ensenhar una lenga es èsser engatjat dins la cultura. Es malaisit de viure mai d' una cultura. Vivi en França e soi donca emprenhada de sa cultura, puèi meti la prioritat a la cultura occitana: que devem mostrar que se pòt viure en occitan dins nòstre sègle. Aquò fa que dins ma vida me sentissi completa aital, capabla d' exprimir tot çò qu' ai de dire.
Solament ai gaireben doblidat que m' agrada tanben d' ausir e de parlar anglés. Per limitar l' abséncia de la lenga, legissi regularament lo Time magazine; de romans en anglés tanben. Mas escambiar e parlar fasiá longtemps.!!!
fa un mes que preni un banh linguistic, que d' automatismes son tornats. e lo plaser màger de dintrar dins un ostal anglés e d' autres.
Lo plaser.
