Lo dimenge de ser

L' autre jorn a la ràdio parlavan del jorn que lo monde asiravan mai: lo dimenge perque preveson l' arribada del diluns coma lo retorn al trabalh.


Ai començat de me trufar del monde que prenian pas lo temps d' aprofiechar del temps present e que tre lo dimenge pensavan al jorn d' aprèp.
Puèi me soi demandada perque los jornalistas mencionavan aquesta informacion que n' es pas una.
çaquelà dempuèi, i pensi...


Quin jorn dins la setmana aimi pas? Arriba qualques còps qu' ai pas enveja de trabalhar amb una classa e quand l' ai, ben, lo jorn sembla long e pas agradiu. Aquò es possible quand la vesi un còp per setmana mas quand mon orari es 3 o 4 oras dins una setmana e donc 4 jorns es pas una actitud sanitosa....


E ai trobat, lo jorn qu' asiri mai es lo jorn e quitament los 2 jorns abans de tornar a l' escòla. La fin de las vacanças.
   Cal ben pensar al trabalh e se metre al burèu per las preparacions e las prevesions pel periòde venent, e corregir las còpias, pensar als projèctes que prenon de temps a fargar.
Aquò me fa tombar lo moral. Ai pas enveja... Aviai una amiga que causissia aqueste moment per se dire que calia que recaptèsse son burèu e li prenia de temps! Eriam estudiantas a l' epòca! Ara soi responsabla, lo trabalh de la classa deu èsser preste.
Ai pensat que s' aviai pas enveja de trabalhar, èra benlèu que lo trabalh m' agradava pas mai.
e non! es pas aquò.
En fach, es lo ritme. Es violent de passar d' un ritme de vida a un autre. Es fisic, demanda d' energia, de volontat e de motivacion.
Per las vacanças fau un fum de causas que me demandan pas una concentracion fòrta, e aqui me pausi. Mas, lo retorn a l' entaïnament es complicat. Un jorn o dos que los esfòrces fan mal a la cervèla e puèi zo es partit tornamai.

lo sens de la vida.

Los amics me dison que pausi de questions indiscretas. Vertat que questioni sus de detalhs, intimas de còps.
Curiositat? Benlèu mas subretot interés per verificar que soi pas sola a m' interrogar sus de tèmas intimas.
Dins ma vida, ensagi de me faire evoluar, de demorar pas pegada a una actitud o a un punt de vista. Alara demandi tanben als autres cossi an reglada o pas la problematica. Que son lors arguments que i ai pas pensat, o qu'es lor apòrt teoric o literari per trobar una responsa que lor conven e que lor permet d' avançar.


Es pas brica de jutjaments.  Per ièu, es coma legir un roman e veire coma lo personatge traversa las dificultats de sa vida. Son de vidas que me permeton tanben de verificar se mas teorias sortidas de mon experiéncia son adaptadas a tot lo mond.
la conclusion de tot aquò es que cadun fa coma pòt amb sa vida en ensajar d' èsser lo mai ben possible que li permet de se dire que la vida a un sens.

Abans de dormir

Es complicat de formular las idèas que me passan dins lo cap.Saique son pas totas interessantas!


 Al moment que tota l' agitacion de la jornada se calma, que me retròbi dins mon lèit fau totjorn lo punt. Una relectura dels eveniments que me permet de compréner melhor mon actitud, e mos escambis amb los autres. Entre los collègas e los escolans, sens parlar de la familha, los autres son nombroses!
Los jorns de trabalh, me cal parlar e préner de decisions lèu-lèu.
 Lo moment que soi sola amb ièu, me ramenti , non pas tot,  mas çò que m' a trucat, qu' ai pas comprés.


En general, i pensi mas meti pas de mots. La scena e la reflexion se debanan dins mon cap simplament. E puèi, un buf pregond marca la fin de ma soscadissa, ai acabat.


Me cal un autre trabalh e qualques jorns per faire venir a la consciéncia las idèas.
quora n' ai besonh sortisson los mots d' un biais inocent.
quora me son demandats d' un biais intellectual, es mai complicat.


Pr' aquò, son aquelas idèas que voldriai escriure. Es aquò que m' interessa dins lo rescontre amb los autres. Veire lo caminament e ensajar d' o compréner.

èsser intelligenta?

                                 intelligéncia volguda
trabalh per escotar e se demandar son vejaire sus que que sia lo sicut
trabalh que pren de temps, qu' occupa la vida
escota de mai en mai prigonda
compréner çò que vòlon dire los autres
evitar de projetar mas idèas
préner la paraula e explicar
defendre son vejaire
ensajar de convéncer
partejar e partejar


evolucion per ièu al moment que las neurosciéncias trapan que lo cervel es elastic...

Vista pels autres

La question es totjorn malaisida quand fau quicòm que correspond pas a çò que los amics sabon de ièu.

Cal aver lo coratge d' aver un grop d' amics diferents dels primièrs. Cadun se sentis legitima per dire que soi pas aital, que o deuriai pas far e patin-cofin. E Aqui me cal èsser capabla d' afortir çò que vòli e de contunhar de veire las amigas.

Una autre causa es dificile e de s' obrir e de descobrir quicòm de completament estrangièr. Quicòm que coneissi pas, e que val lo còp.

Sovent, fau lo morre, i vau de recuolons. E mai, après me met en colera de l' aver fach. cal qualques jorns per que comence de n' èsser fièra e de ne parlar. Qualques jorns per soscar, rondinar e fulminar. En fach de temps per me convéncer qu' ai agut arason e que regreti pas.

Aital, la relacion amb los autres  es totjorn interessanta. Plena de suspresas.

 

Escoti la ràdio e l' emission pausa la question de mancar sa vida. Que vòl dire? Dison que cada societat decidis dels critèris que permeton de jutjar sa vida.

Me disi que pòdi, ièu soleta causir los critèris e evaluar ma vida. Ai pas besonh de qualqu' un mai per aquò far. De còps, soi plan contenta de çò que veni de faire, del biais de passar la jornada... çò que me pertòca mai es la qualitat de las relacions que ai amb los autres. Se passi un moment a escambiar sus quicòm de ric es a dire que a interessat las doas personas, me sentissi complida.
Solament dins la societat, al trabalh ai besonh de reconeissença. Aqui doni la possibilitat a d' autres de m' evaluar amb de critèris que benlèu partajam pas. Accepti de far tot çò que pòdi e quitament mai, per dintrar dins aquestes critèris. Perque, dins aqueste domèni, çò que pensi de ièu bastaria pas?
Perque mon auto-evaluacion regulara basta pas?
E se per astre diguèsse que çò que fau es plan, me prendriai per una pretenciosa.
Aquesta pensada, en fach, es una trapèla. La reussita es mal acceptada, o podem pas exprimir. Simplament coma s' enoncia un fach: lo mestièr m' agrada e capiti en general.
I a pas brica d' implicacions de tal biais que fariai pas mai d' esfòrces!!
Alara, vòli respondre a la question pausada a la ràdio totara, que soi satisfacha uèi de la vida tal coma es e que vau pas m' arrestar mas contunhar.

Una Matinada a L' ostal

                   
Levada d' ora coma de costuma aquò dona de temps per faire un fum de causas. Pr' aquò ai  trobat doas oradas  per trabalhar per l' escòla. Confòrt de trabalh: assetada dins un fautuèlh, una topineta de tè vertadièr. Pas brica de collègas que venon te parlar o que se dison que te devon parlar sedenon pensariás que te fan lo morre!

Corregissi ja de còpias que son manjairas de temps perque i a mai en mai d' escolans dins la meteissa classa.
 Soi totjorn contenta de los tornar veire d' una setmana sus l' autra. E quand , de còps son aïssables, me rementi lors parents qu' ai rescontrats en debuta d' annada e que son tan segurs que lors dròlles son tan braves!! Me disi qu' es verai, que son de joves simpatics que s' amusan e que los cal ajudar a progressar e a grandir. Explicitar l' imatge que donan d' eles per lor comportament e dire las consequéncias umanas de lors actes. 
Vòli pensar qu' es portaire per d' unes e per los autres se farà mai tard.

Mon mestièr m' agrada, soi una privilegiada.